.
Η διελκυστίνδα των τελευταίων μηνών μεταξύ Αμερικανών και Καναδών επιχειρηματιών και Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιολάδου ( IOC) για τα αρωματισμένα ελαιόλαδα ανέδειξε νικητή.
.
Το IOC “ένιψε τας χείρας του” λέγοντας ότι δεν πρόκειται για ελαιόλαδα (δηλ. σύμφωνα με τον ισχύοντα ορισμό “ο χυμός της ελιάς και τίποτα άλλο” ), ως εκ τούτου δεν υπόκεινται στα δικά του πρότυπα ονομασιών και ποιοτικών κατηγοριών.
Το βορειο-αμερικανικό επιχειρηματικό λόμπι -το οποίο προωθεί τα ιδιαίτερα δημοφιλή στην αγορά των ΗΠΑ & Καναδά αρωματισμένα ελαιόλαδα- νίκησε στο μπρα ντε φερ με τις παραδοσιακές ελαιοπαραγωγούς χώρες της Μεσογείου, που ζητούσαν να αποσαφηνιστούν και να ρυθμιστούν οριστικά τα ζητήματα σχετικά με τα εμπορικά και ποιοτικά πρότυπα τους, καθώς και την επισήμανσή τους.
Αποποιούμενο την αρμοδιότητα, το IOC αφήνει ελεύθερο το δρόμο σε “μπίζνες” που κάποιες φορές κινούνται στα όρια της νομιμότητας.
.
Το IOC είχε ανοίξει εδω και μήνες ένα ιδιότυπο debate για την υιοθέτηση κανόνων και προτύπων για τα αρωματισμένα ελαιόλαδα, μεταξύ χημικών, εμπειρογνωμόνων και εκπροσώπων της βιομηχανίας (ακόμη και χωρών που δεν είναι μέλη του).
Οι τελευταίοι υποστήριξαν πως εφόσον τα αρωματισμένα ελαιόλαδα δεν ανταποκρίνονται στις οργανοληπτικές αναλύσεις, δεν είναι ελαιόλαδα, άρα δεν εμπίπτουν στα πρότυπα του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιοκομίας.
Τη θέση αυτή υιοθέτησε τελικά, με τρόπο ασυνήθιστο και πριν ολοκληρωθεί η επιχειρηματολογία όλων των πλευρών, ο Εκτελεστικός Διεθυθυντής του IOC, Jean Louis Barjol, εγείροντας σε φορείς και πράγοντες των ελαιοπαραγωγών χωρών της ΕΕ τα ερωτήματα :
1) Είναι θεμιτό ένας εκτελεστικός διευθυντής του IOC, με συγκεριμένη θητεία, να επιβάλει στο θεσμικό όργανο τη δική του απόφαση-πολιτική;
2) Γιατί υπερθεματίστηκαν οι απόψεις των Αμερικανών και αγνοήθηκαν οι θέσεις των ελαιοπαραγωγών χωρών;
.
Μαργαρίτα Κούζα
You must be logged in to post a comment.